Ρωτας γιατι τα ματια μου δακρυζουν και εγω προσπαθω να σ'αποφυγω προσπαθω με καθε τροπο να κρυψω τον πονο που εχω μεσα μου να μην κοιτω την ματια σου που με ζαλιζει καθε μερα πιο πολυ...Αυτη η ματια που τοσα χρονια με βασανιζει χωρις να βαζει ορια και φραγμους στον πονο μου και στον καυμο μου οσο και να λεω στην καρδια μου να σταματησει να σ'αγαπαει αυτη δεν με ακουει ουτε και αυτην την εξουσιαζω πια την κρατας κι αυτην με ολη την υπαρξη μου μαζι με ολα αυτα που κανεις πιστευω οτι δεν υπηρξα ποτε στη ζωη σου ουτε καν για λιγο μεσα στην ψυχη σου μικρο μου αγγελουδι σταματα να με μοιραζεις τη μια στον παραδεισο και την αλλη στην κολαση τη μια στην αγαπη και την αλλη στο χαος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου